Verslag 19 en 20 januari op het Gaya Island Resort

Vanmorgen (19/1) samen ontbeten. Daarna een soort van onze eigen weg gegaan. Iris gaat vandaag op duik excursie en Debbie blijft op het resort. Waar Iris drie duiken gemaakt heeft waarbij zij o.a. vele vissen, schildpadden, een eagleray en haaien heeft gezien lag Debbie voornamelijk te “zonnen" rondom en in het zwembad. Deze dag zo gevuld tot ongeveer 16:00 uur.

Na het avondeten lekker opgefrist en ons alvast bed klaar gemaakt. Waar wij dachten te gaan slapen gooide iets toch even flink wat roet in het eten. We lagen op bed nog even te kletsen en wat te appen met onze familie in NL toen Debbie zei: ‘ik hoor iets' waarop Iris zei: ‘ja dat dacht ik dus ook'. Vervolgens zilt Debbie in haar ooghoek iets bewegen, een schim vloog voorbij. Nog net kon zij zien dat het om een muis leek te gaan, wel een grote trouwens! 'Het is een grote muis roept ze!’. Vanaf dat moment durfde wij ons bed niet meer uit. We hielden ons zo zachtjes mogelijk om te kunnen controleren of het echt om een muis ging. Na niet al.te lange tijd kwam het kopje weer tevoorschijn en daarna volgde het lijfje met staart. Debbie riep: ‘het is een rat, het is een rat' en Iris zei: ‘is het echt geen muis?’. Maar toen het beest zich nogmaals liet zien was het overduidelijk dat het niet om een muis ging maar om een rat en ook geen kleintje! Tsja en nu.. wij durfde eigenlijk niet meer van het bed af maar we moesten toch een weg zien te vinden om hulptroepen in te schakelen. Uiteindelijk besloot Debbie dan toch maar naar de plek te lopen waar de rat zich bevond (namelijk onder het bureau bij de koelkast). Helaas stond ook daar op het bureau de telefoon. Dankbaar dat onze gastheer tijdens aankomst het nummer van de receptie op een briefje had geschreven belde naar de receptie. ‘Good evening, with Debbie from room 912, we have a rat in our room'. Vriendelijk zoals ze hier allemaal zijn kregen we te horen dat er direct iemand aan zou komen. Aangezien het wel even een klim is hier naar toe kwamen 10 minuten later twee jongen mannen aan. Ze binnen gelaten en gauw weer op bed geklommen. Ook begonnen met filmen want tsja dit moet toch op een bepaalde manier worden vastgelegd. Toen ze op zoek gingen en met hun lamp keken leken ook zij behoorlijk onder de indruk ‘its a big one!’ het enige wat wij konden uitbrengen met een iets andere stem dan normaal :P was ‘Yes, it is!’. De mannen probeerde echt hun best te doen, de deuren werden open gezet zodat het monster naar buiten kon. Maar helaas, meneer rat vond het iets te gezellig en nam een sprintje naar het bed (aan de kant waar Debbie lag, dus zij gaf een gil). Wij moesten het bed verlaten zodat de mannen deze uit elkaar konden halen om hem alsnog weg te jagen. Toen Debbie een plek zocht om veilig te kunnen zijn wilde zij op de stoel klimmen, ze draait zich om om op de stoel te klimmen en wie zat daar.. Iris.. :joy: Dat was natuurlijk wel een beetje te verwachten omdat zij qua dieren dan toch wat banger is aangelegd. Gelukkig paste we samen o0 de stoel dus vanaf de stoel verder gaan filmen hoe de mannen aan de slag gingen. Ze hebben het geprobeerd maar tevergeefs.. meneer rat besloot dat het een puik plan was om in de houten omranding van het bed te kruipen, tsja daarin slapen zouden wij natuurlijk met geen mogelijkheid doen. De mannen gingen er vandoor om overleg te plegen terwijl wij de minuten telde al zittend op de stoel en de ander uiteindelijk op het bureau. Binnen 10 minuten waren de mannen weer terug, ze hadden een andere kamer geregeld. Gauw wat belangrijke spullen zoals toilettas en opladers ingepakt, daar liepen we dan.. in onze pyjama met 2 tassen naar onze overnachtingsplaats. Gelukkig hebben we daar heerlijk geslapen en werden we wakker met uitzicht op een helaas wel bewolkte Mount Kinabalu. Er werd ons beloofd dat medewerkers de kamer sochtends gingen inspecteren.

De volgende ochtend (20/1) toch even naar de rattenkamer geweest. Toch even checken of er nog iets zat en of we konden zien dat er al iemand geweest was. Geen rat te bekennen dus gauw nog wat spullen gepakt en gaan ontbijten. Al gauw merkte wij dat het verhaal als een lopend vuurtje rond gegaan was. Medewerkers herkende ons, bij het ontbijt werd gevraagd: ‘zijn jullie van de..?’ voor ze hun zin konden afmaken zeiden wij al in koor ‘Yes, we are from the rat'. Waarna de verontschuldigingen ons om de oren vlogen. De medewerkster van de receptie kwam later nog bij ons om door te geven welke collega ons op de hoogte kwam houden. En inderdaad toen wij aan het lunchen waren zagen wij haar al zoeken. Haar na de lunch opgezocht waar zij ons kon vertellen dat er geen rat meer gezien was en zij vallen geplaatst hebben voor als hij weer terug zou komen. Meerdere keren werd ook gevraagd of wij een andere kamer wilde maar dit was niet nodig vonden wij. Toen wij op de kamer aankwamen stond er een fles wijn op ons te wachten met een attent geschreven briefje. Ze zijn hier echt onwijs aardig en willen je verblijf zo comfortabel mogelijk maken.

Savonds een nightwalk gedaan. We begonnen op de startplek (een kleine ruimte met allemaal foto’s en boeken) en een gevangen python in een bak. Deze is 3 dagen geleden gevonden met een enorme wond door teken. De teken waren in een potje water bewaard). Hij blijft bij hen tot hij goed herstelt is. Buiten was een hok (groot vogelhuis) aanwezig voor de vliegende eekhoorn. Helaas hebben we hem niet zien vliegen, maar wel met zijn kopje uit het huisje zien hangen. Daarna het wandelpad op voor het hopelijk bewonderen van andere dieren. Ieder had een eigen zaklamp dus we konden allemaal zoeken. Meerdere spinnen gezien en twee slangen. Ook nog een boomkikker gespot. Verder bleef het jammer genoeg rustig, maar het blijft een leuke gewaarwording om in het pikkedonker door de jungle lopen!

Morgen vertrekken wij helaas weer naar de luchthaven, dan zit ons avontuur er alweer bijna op :( De tijd is hard gegaan. Woensdag ochtend zullen wij (helaas) weer landen op Schiphol. We zullen de warmte van hier missen als we onze voeten weer op Nederlandse bodem zullen zetten!

Leuk dat jullie ons gevolgd hebben, hopelijk hebben jullie genoten van onze verhalen!

Groetjes Iris en Debbie