Grot en Sun Bear Conservation bezoek

Afgelopen nacht op tijd gaan slapen zodat we even wat uurtjes konden maken, heerlijk! Na het ontbijt op de boot gestapt. Een hoop gepiep kwam van de boot af, maar varen ho maar. De accu bleek niet te werken, hij heeft nog even geprobeerd het te maken maar tevergeefs. Er werd een andere boot voor ons geregeld en natuurlijk prompt op het moment dat wij wilde instappen deed de eerste boot weer wat hij doen moest. Toch maar in de nieuwe boot gestapt voor een boottochtje van nog geen 5 minuten :P

Vanaf de “pier" met de auto onze weg vervolgd. Eerst zijn wij een grot gaan bezoeken, we moesten van die prachtige witte helmen op! Ook nog een mooi vogeltje gespot (de Bornean blue flycatcher). Al wandelend door de jungle met alertheid op apen, ze zijn namelijk niet allemaal even vriendelijk. Vooral de macaquen moet je in de gaten houden. Heel aangekomen bij de grot moesten we eerst een pad langs allemaal vlinders volgen, een hel voor Iris want zij is echt bang voor vlinders! Het gaf wel een leuk gezicht, het gezin en de gids moesten toch wel een beetje lachen. Want ja, zo vaak hoor je dat niet. Aangekomen bij de grot rook je alle uitwerpselen, poeh poeh net amoniak! Wij waren al gewaarschuwd voor kakkerlakken en geloof ons.. die waren er in overvloed. Het wandelpad wat aangelegd was bestond uit hout, prima verder hoor maar het lag onder de uitwerpselen. In de grot nog een flink aantal zwaluwnesten, duizendpoten en vleermuizen kunnen “bewonderen". Gelukkig scheen even de zon waardoor de zonnestralen vanaf de gaten in de bovenkant naar beneden konden schijnen. Het zorgde niet alleen voor wat zicht, maar het leverde ook een paar prachtige foto’s op. Op de foto zullen jullie ook zien dat er zich hutjes bevinden in de grot, en geloof het of niet! Hier slapen lokals in, wij kunnen ons het echt niet voorstellen. Daar een oog dicht kunnen doen is behoorlijk bijzonder!

Na het bezoek aan de grot zijn wij verder gereden naar onze lunch plaats in Sepilok. Prima geregeld en een goede lunch gekregen! Regen kwam met bakken uit de lucht, maar ideaal getimed (zoals we eigenlijk bijna onze hele vakantie al geluk hebben) op het moment dat wij met de auto ongeveer een kilometer moesten rijden om bij het Borneo Sun Bear Conservation Centre te komen werd het droog. 

Heel benieuwd naar wat wij konden verwachten van de beren werden wij toch wel blij verrast. Oké ze zitten in een afgesloten gebied, maar wel midden in de echte jungle waar genoeg ruimte voor ze aanwezig was. Van kleine tot hoge bomen, boomstammen en flonders. Wij hadden geluk dat er een languit op de flonder lag. Zij lag heerlijk te relaxen en leek zich prima te vermaken. Ook andere beren kregen wij langzaam aan in zicht. Ze liepen rond, luierde op boomstammen en er was er zelfs een heel hoog in de boom geklommen. Een bizar gezicht met zo’n gewicht, hoe kan zo’n tak dan lekker zitten!? Op een gegeven moment roept Iris: Debbie daar daar!! Een vogel. Niet wetende waar ze moest zoeken vroeg Debbie: huh waar bedoel je? Iris opnieuw wijzend, en ja hoor daar zat “onze" kingfisher die wij zoooo graag wilde zien omdat Debbie een plaatje had opgeslagen van internet waardoor wij behoorlijk onder de indruk waren van dit enorm kleurrijke vogeltje. Wij waren door het dolle heen, mensen zullen vast gedacht hebben: wat een blijdschap om een vogel terwijl je komt voor de beren. Maar voor ons was dit echt een cadeautje! Om nog wat andere beren te spotten wilde wij via de loopbrug naar het andere gedeelte lopen, maar omdat macaquen op deze brug zaten mochten wij er niet door. Een medewerker kwam met een stalenpijp de macaquen verjagen (door te tikken tegen de brug). Zo konden wij de andere beren ook nog bewonderen. We hebben voor we het centrum verlieten nog even een ijsje gegeten en daarna werden wij weer afgezet bij ons resort.

Wij verblijven weer op het resort waar wij 3 dagen geleden ook zaten, prachtig aangelegd! De mooiste plek tot nu toe. Weer lekker een drankje gedaan en lange tijd wezen puzzelen, ook nog even een rondje gelopen. Een lokal kwam op een gegeven moment nog naar ons toe i.v.m. een vogel. In de verte zagen wij voor ons gevoel een zwart witte vogel dus bestede wij er niet zoveel aandacht aan. Tot de lokal zei kijk nu zit hij dichterbij en toen werd ons duidelijk dat de camera erbij moest komen! Een prachtig blauwe snavel heeft dit vogeltje namelijk, echt turquoise blauw! Gelukkig een foto kunnen maken, want die vogels fotograferen is toch wel echt een kunst. Na onze avondmaaltijd naar onze kamer gegaan. We gaan weer op tijd slapen, morgen onze laatste tussenvlucht naar Kota Kinabalu om vanuit daar met de ferry naar onze laatste bestemming te gaan. Het is dan tijd om uit te rusten op Gaya Island. Een luxe 5 sterren resort om bij te komen van onze avonturen :)

Tot slot natuurlijk nog even wat 'wist je dat je(s)'

1. De tekening in de hals van de sun bear bij elke beer anders is, het werkt hetzelfde als onze vingerafdruk

2. De sun bear die met hals tekening op de foto staat Romolina heet, zij zit sinds juli 2018 in het conservation centre

3. De hoogte van een sun bear tussen de 120-150cm is

4. Een mannetje 30-60kg weegt en een vrouwtje tussen de 20-40kg

5. De staart van de sun bear ongeveer 5cm lang is en de tong 20-25cm zodat zij gemakkelijk termieten uit een boom kunnen halen

6. De sun bear zowel vruchten/bladeren als vlees (insecten) eten